σκηνόδημος

ἡ, πιθ. γρφ., σκηνώδημος, -ον, Μ

αυτός που κατοικεί στο σώμα («τὴν σκηνόδημον φύσιν», Αναστ. Σιν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκῆνος «το σώμα ως κατοικία τής ψυχής» + δῆμος].